Het is me weer een heisa in de wereld der games. Verschillende complotten zitten zich weer te broeden, maar gelukkig hebben we nog altijd de rechtbanken. En wie kunnen nu beter gamespersonages verdedigen dan gamespersonages? Daarom zijn er ook advocaten in die wereld, met aan de top niemand minder dan Phoenix Wright.

En niet enkel de gameswereld heeft zijn probleempjes, ook die van dit netwerk genaamd GameParty. Er is weer een nieuwe zaak opgedoken, met als beschuldigde KillingRaptor (die na vrijlating voor deze review heeft gezorgd, red.). Hij wordt door eindredacteur Maarten Jalink aangeklaagd omdat hij werd verdacht van het stelen van een exemplaar van de DS-game Phoenix Wright: Ace Attorney. De rechter in deze zaak is Wesley Domingos, en de advocaat van Maarten is Wesley B. Ik heb gekozen voor een advocaat met iets meer potentie (no offence hoor, Wesley ^^), namelijk Phoenix Wright in hoogsteigen persoon. Er zijn ook verschillende getuigen aanwezig die stuk voor stuk werden ondervraagd. Wie dit zijn? Daarvan geef ik jullie nu een lijstje: Casper Benjamins, Jeffrey Pol, Tymen van der Maas, Kevin Blokland en Sven Verschoor. Na drie dagen tijd werd het verdict dan eindelijk uitgesproken, en dat was ‘Niet Schuldig’. Daarna heb ik dan toch maar besloten om jullie de review te geven van Phoenix Wright: Ace Attorney.

                 

Dit was natuurlijk allemaal larie en apekoek, maar een mens moet toch een intro verzinnen hé? Goed, op naar de review zelf. Phoenix Wright: Ace Attorney is niet het eerste deel van deze advocatenreeks. Er waren hiervoor namelijk al delen op de Game Boy Advance verschenen die, vanzelfsprekend natuurlijk, nooit buiten Japan zijn verschenen. Deze heetten Gyakuten Saiban, en er waren er twee van verschenen. Nu is de serie met de komst van de DS ook naar Europa gekomen, wat natuurlijk altijd mooi is meegenomen. Maar ben ik nu eigenlijk wel zo te spreken over advocaatje spelen op twee schermen? Nou, lees maar snel verder als je dat te weten wil komen.

Verwacht geen flitsende intro als je het spel opstart of zo, want die is simpelweg niet aanwezig. We komen meteen in het menu terecht en je kan kiezen tussen een nieuw spel beginnen en later ook tussen verderspelen met dat spel. Je kan de taal instellen naar het Frans, maar da’s niet bepaald noodzakelijk voor ons. Kort en bondig, zeg maar. Maar dat is dan ook het enige dat kort en bondig is, want het spel is dat zeker niet. Jij bent beginnende advocaat Phoenix Wright, die net met zijn eerste zaak zit opgescheept. Phoenix is een jonge man, die in het spel nogal vaak “spikey head” wordt genoemd. Dit is een verwijzing naar zijn kapsel, die in een typische animestijl is vormgegeven. In de zaak werd een meisje vermoord, en haar vriend Larry Butz wordt ervan beschuldigd de moordenaar te zijn. Larry is ook een goede vriend van Phoenix, dus zal je alles op alles moeten zetten wil je hem vrijspreken in de rechtzaal. Jij zal altijd de verdedigende partij spelen in dit spel, dus met harde bewijzen komen is de noodzaak. De eerste zaak is vooral een inleiding van hoe het spel ongeveer werkt, en dat zal ik nu even doen in de volgende alinea van dit stukje.

Het zal dus nodig worden dat we onze cliënten kunnen vrijspreken natuurlijk, en dat kan je niet zomaar doen door de rechter om te kopen. Eerst zal je op onderzoek moeten uitgaan naar de plaats van de moord en de omgeving daarrond. Daar zal je verschillende personages tegenkomen die ofwel bij de politie werken, ofwel beweren getuigen te zijn of die er gewoon werken. Je kan met ze praten en zo hopen dat je meer informatie zal krijgen. Je hoort het al, dit spel is heel zwaar op tekst gebaseerd, meer dan de normale RPG die we tegenkomen in de winkelrekken. Het is ook een point-and-click avontuur, dus zelf rondlopen is uit den boze. Je kan ook die omgevingen onderzoeken op het touch-screen en zo eventuele bewijzen tegenkomen, of dingen die je kan gebruiken in het verdere onderzoek. Je zal ook vaak tegen de detective Gumshoe stuiten, die een nogal vreemd persoon is om het op z’n zachtst te zeggen. Hij zal je meestal wel willen helpen, maar in het begin is hij nogal wantrouwig tegenover Phoenix en zijn assistente. Assistente? Jawel hoor, je zal er niet alleen voorstaan in de onderzoeken en rechtzaken. Mia Fey zal je namelijk bijstaan, en ze zal soms een grote hulp kunnen worden. De rechtzaken zullen meestal in verschillende delen opgedeeld zijn, zoals eerste onderzoek, dan rechtzaak, weer onderzoek, weer rechtzaak… Het onderzoek hebben we nu wat besproken, en nu gaan we even een kijkje gaan nemen naar het echte werk in dit spel.

Natuurlijk ben je niet de enige advocaat in de rechtzaal, want er moet ook een andere partij aanwezig zijn. Hierin maken we kennis met Miles Edgeworth, die altijd, maar dan ook áltijd het verdicht ‘Schuldig’ wil bereiken. Hij gaat soms zo ver dat hij simpelweg bewijzen forceert zonder dat die waar zijn, althans, zo gaan de geruchten. In deze rechtzaken zien we bovenaan op het bovenste scherm vijf uitroeptekens staan. Als deze eenmaal allemaal zijn verdwenen, is het Game Over en mag je opnieuw beginnen. Gelukkig kan je het spel opslaan wanneer je wil, want de zaken duren soms een uur of langer, en als je dan opnieuw moet beginnen… Maar hoe kan je nu die dingen verliezen? Eigenlijk is het zeer simpel, vooral door onnodige dingen te tonen als bewijs aan de rechter, die je daarna zal straffen door zo’n uitroepteken weg te doen. Nu gaan we even kijken hoe deze rechtzaken in z’n werk gaan. Deheer Edgeworth zal altijd wel met een getuige afkomen die zijn getuigenis moet afleggen tegenover de rechtbank, en als dit is gebeurt, kom jij in actie met je overhoring. Hierin kan je bij iedere zin die ze zeggen vragen gaan stellen, en ook bewijzen tonen die je vond om aan te tonen dat hun getuigenis helemaal niet klopte. Dit doe je door de microfoon te gebruiken, maar ook kan je gewoon het touch-screen gebruiken wil je eventjes stil te werk gaan. Door de Y-knop in te drukken en daarna ‘Hold it’ te roepen, zal Phoenix een vraag stellen over het stuk van de getuigenis. Bovenaan het touch-screen zien we Court Record staan, hierin staan alle bewijzen die je hebt gevonden of gekregen tijdens je onderzoeken. Wil je met een bewijs aantonen dat een getuige liegt, dan ga je naar die Court Record, selecteer je het bewijs en roep je ‘Objection’ door de microfoon. Phoenix zal dan het bewijs tonen aan de rechtbank, en als het een goed bewijs is zal de getuige zijn getuigenis moeten aanpassen van de rechter. Natuurlijk zal Edgeworth ook proberen te voorkomen dat dit kan gebeuren, dus wees op je hoede.

Dit is allemaal niet zo simpel als het lijkt. Misschien zal het dat wél zijn in de eerste twee zaken, maar later zal je echt goed moeten nadenken eer je een bewijsstuk zal voorleggen, wil je geen strafpunt krijgen. Een game dus waarbij we onze hersens goed zullen moeten gebruiken, en die zwaar op tekst is gebaseerd. Voor sommigen zal het de hemel zijn, maar dit zal sommigen misschien ook afschrikken. Geen nood, want het is echt de moeite waard om te spelen. Het is gewoon pure fun om bewijzen voor te leggen en het Edgeworth eens goed in te wrijven dat hij verkeerd bezig is. In de eerste twee zaken weten we ook aan de hand van een intro wie de moordenaar is, maar daarna is dat niet meer zo. We moeten dan echt alles zelf gaan uitzoeken, en dat maakt het spel nog leuker en verslavender om te spelen. Met de gameplay zit het dus zeker al helemaal in orde in Phoenix Wright: Ace Attorney. Voor de liefhebbers, er zit ook heel wat humor verwerkt in het spel die ik toch wel zeer grappig vond. DSparty biedt u aan om iets meer over te lezen spelletjes voor een feest.

De grafische stijl in Phoenix Wright: Ace Attorney brengt ook wel deels toe aan de gameplay. Het spel maakt tijdens de rechtbankzaken goed gebruik van bewegingen en zelfs flitsende achtergronden om het niet saai te maken. En daar slagen ze zeer goed in. Er werd gekozen voor de animestijl in dit spel, en dat is voor mij meteen al een goed teken om aan een spel te beginnen. De uitdrukkingen in de gezichten van de personages zijn ook goed gemaakt, en je weet meteen hoe ze zich voelen. Altijd leuk natuurlijk, zeker met de subtiele humor die in dit spel zit verwerkt (die zich vooral afspeelt in de gedachten van Phoenix). Ook grafisch krijgt dit spel dus zeker een voldoende, meer dan dat zelfs. Geen 3D-beelden of zo, maar het is helemaal niet slecht. Het geluid is ook goed, al zijn er soms wel wat teveel stukjes waar er geen geluid in zit en dat is toch wel jammer. De geluidseffecten zijn soms niet wat je zou verwachten van een dergelijk spel, maar dat maakt het wel leuk om te spelen ook. Veel stemmen zitten er jammer genoeg niet in, behalve de termen ‘Hold it’, ‘Objection’ en ‘Take that’ die uit de monden van de advocaten zullen komen. Maarja, een mens kan niet alles willen zeker? En het draait tenslotte nog altijd om de gameplay in een spel, dat vind ik toch.

En jawel hoor, dames en heren, jongens en meisjes… Het circus zal niet beginnen, maar deze review is wel ten einde. De conclusie is dus eigenlijk zeer simpel, Phoenix Wright: Ace Attorney is een ijzersterke game die niet onder hoeft te doen voor andere toppers zoals Mario Kart DS en Metroid Prime Hunters. Het is zeer verslavend, maar dit spel moet echt van de gameplay leven en niet van flitsende graphics of bonkende muziek. Het jammere is wel dat het veel te snel voorbij is, en of je nog eens dezelfde zaken wil overdoen…? Dat is voor mij nog de vraag. Of je moet natuurlijk de moeilijkheidsgraad omhoog willen leggen en het spel in het Frans gaan spelen, maar dat is niet voor iedereen weggelegd vrees ik. Maar ach… Wie iets nieuws wil proberen moet zeker Phoenix Wright: Ace Attorney aanschaffen, wie niets nieuws wil proberen moet dit spel toch gewoon eens spelen, wie weet bevalt het je wel. De Nintendo DS heeft er met deze toch wel weer een topper bij, dank u wel Capcom.

Gameplay: 9,1
Graphics: 8,2
Geluid: 7,4
Replay: 7,3
Totaal: 8,8

Leave a comment