’s Wereld bekendste ninja, Ryu Hayabusa, is al geruime tijd actief in de gamewereld. Tecmo’s ster baande door de jaren heen zijn weg van de aracadehallen naar de NES en wat later zag ook de Xbox hem passeren. Nu maakt de dodelijke krijger zijn draagbaar debuut op Nintendo’s handheld en wij kregen de kans om uit te testen hoe Ryu het ervan af brengt in zakformaat.
Met de subtitel Dragon Sword (niet toevallig afgekort als DS) verscheen Ryu vorig jaar al in Japan en enkele maanden terug deed de ninja ook in de VS zijn intrede. De Dragon Sword uit de titel is een mysterieus zwaard dat volgens de legende een enorme kracht bezit. Een boeiende intro vertelt ons dat de mensen in het begin der tijden vreedzaam samenleefden met het ras der draken, maar dat daar echter bruut een eind aan kwam toen de Dark Dragon de aarde in een tijdperk van duisternis stortte. De andere draken plaatsten hun hoop in de handen van de mensheid en lieten al hun krachten samensmelten in het Dragon Sword. Het was met dit zwaard dat de mensen de Dark Dragon voor eens altijd wisten te verslaan Althans, dat dachten ze. Uit de beenderen van de Dark Dragon werd spijtig genoeg de Dark Dragon Blade gesmeed, een duister zwaard dat de slechte geest van de Dark Dragon in zich droeg. Dit gevaarlijke wapen werd gestolen door kwaadaardige wezens, maar Ryu Hayabusa, de jonge leider van de Hayabusa clan en erfgenaam van het Dragon Sword, wist deze aanval af te slaan en verbrijzelde de Dark Dragon Blade in ontelbaar veel stukjes.
Zes maanden na deze gebeurtenis kruip jij in de huid van de Ryu wanneer het gevaar de Hayabusa clan opnieuw bedreigt. Het is jouw opdracht om alle acht de gevaarlijke Dark Dragon Stones (die tevens de duistere geest van de Dark Dragon bevatten) in handen te krijgen en zo te voorkomen dat de duistere demonen ze kunnen gebruiken om de mensheid te vernietigen. Origineel en tevens een groot pluspunt voor het groeiend aantal fans van manga’s is dat dit verhaal tijdens game verder uitgewerkt wordt door middel van getekende cutscenes, die minstens even spectaculair ogen als gewone in-game movies. Een tweede punt dat de game meteen doet opvallen, is dat hij gespeeld wordt in de boekstand (waarbij je de Nintendo DS dus verticaal vasthoudt) en dat hij, op het blokken na, volledig met de stylus bestuurd wordt. Zo loop je bijvoorbeeld door een plaats op het scherm in te drukken en kan je springen door met de stylus van boven naar beneden te glijden. Daarnaast kan je met enkele soepele bewegingen een omvangrijk arsenaal spectaculaire aanvallen tevoorschijn toveren. Naast de standaard aanvallen kan je via de zogenaamde Ninpo magie speciale krachten oproepen waarmee je grote groepen vijanden makkelijker kan verslaan en tevens de (relatief eenvoudige) omgevingspuzzels kan oplossen. Voor het spelen van Dragon Sword stonden we eerst nogal sceptisch tegenover deze besturing, maar ons wantrouwen bleek totaal onterecht: een action game spelen op de Nintendo DS voelde nog nooit zo natuurlijk aan en ondanks de grote hoeveelheid aanvallen, bleek de game geen problemen te hebben met het herkennen ervan.
Niet alleen op vlak van gameplay maakte de game een overrompelende eerste indruk, want ook de graphics zagen er fabelachtig mooi uit. Na enkele minuten spelen viel mijn mond open van verbazing en vroegen ik mezelf af hoe ontwikkelaar Team Ninja erin geslaagd is zoveel moois uit de DS te persen. Hiervoor hebben ze het bij de developer zeer slim aangepakt: in plaats van de gehele game van 3D-graphics te voorzien maakt het spel gebruik van ‘pre-rendered backgrounds’, wat wil zeggen dat de achtergronden eigenlijk op voorhand gemaakte tekeningen zijn. Daardoor kan men dus meer afwerking besteden aan de personages en de aanvallen. Een minpunt aan deze techniek is dat de omgevingen meestal allesbehalve interactief zijn, maar dat nemen we er graag bij als we zien hoe verbazingwekkend goed Ryu en zijn vijanden eruit zien. Ook de gigantische eindbazen, waarbij de camera overschakelde naar een volledig 3D-zicht, waren een genot voor het oog.
Als klein extraatje is Dragon Sword voorzien van een shop waar je vrijgespeelde prijzen kan bewonderen en van een Wi-Fi functie waarmee je jouw highscores kan uploaden. Als enige minpunten van onze hands-on kunnen we voorlopig vermelden dat de moeilijkheidsgraad niet bijster hoog lag (wat dan wel weer mede te danken was aan de talrijke savepoints) en dat de eerste chapters nogal aan de korte kant waren. Het ziet er in ieder geval naar uit dat deze Ninja Gaiden: Dragon Sword een serieuze hit zal worden die elke DS-bezitter op z’n minst een keer geprobeerd zal moeten hebben. Wij kijken alvast reikhalzend uit naar eind juni wanneer Ryu eindelijk in de Europese rekken komt te liggen.
Een uitgebreide speelsessie met Ryu smaakte bij ons naar meer, véél meer. Dragon Sword toont niet alleen perfect aan hoe het touch screen optimaal gebruikt kan worden, maar laat ook nog eens alle vooroordelen omtrent de matige DS graphics smelten als sneeuw voor de zon. Binnenkort lees je hoe goed deze game precies geworden is, maar slijp in afwachting al maar je stylus want dit wordt zonder meer een uitstekende action game die je niet mis wil lopen.