Momenteel volg ik een aantal anime series. Daartoe behoren onder andere One Piece, Naruto en Bleach. Van laatst genoemde is net een nieuwe game uitgekomen en wel voor op de DS. Tot voor kort kwamen veel anime games niet buiten Japan uit, maar sinds kort lijkt daar verandering in gekomen te zijn. Deze is dan gelukkig ook hier, in Europa, uitgekomen. Ik zeg wel ‘gelukkig’, maar is dat wel zo? Is de game wel het aanschaffen waard of juist totaal niet? GameParty ging aan de slag met deze game en heeft een conclusie getrokken. Lees maar snel verder om erachter te komen wat wij van deze game vonden.
Bleach is een manga/anime welk behoorlijk populair is. Het verhaal gaat over Ichigo Kurosaki,een 15-jarige jongen die al zo lang hij zich kan herinneren geesten kan zien. Op een dag komt hij de Shinigami (of in het Engels: Soul Reaper) Rukia Kuchiki tegen. Ze is op zoek naar een zogeheten Hollow: een term voor zielloze monsters die zich voeden met de zielen van mensen. Ze zijn net als junkies en voelen niet veel meer dan de gedachte om hun enige behoefte te bevredigen. Een ziel heeft een spirituele kracht, wat Reiatsu genoemd wordt. Iemand met een hoge Reiatsu kan bijvoorbeeld geesten zien en hoe sterker de Reiatsu, hoe sterker de geur is die de Hollows kunnen ruiken. De Hollow waar Rukia achterna zit heeft het voorzien op Ichigo’s Reiatsu.
Rukia zweeft Ichigo’s kamer in, zonder te weten dat Ichigo haar kan zien. Na wat geruzie tussen de twee vertelt Rukia dat ze uit de stad Seireitei komt, dat in een andere wereld is genaamd Soul Society. Ichigo gelooft haar niet en lacht haar uit. Rukia wordt boos en spreekt een techniek over Ichigo uit, waardoor hij zich niet meer kan bewegen. Juist op dat moment komt de Hollow waar Rukia achteraan zit tevoorschijn. Deze Hollow valt de zusjes van Ichigo aan en Rukia schiet meteen te hulp. Ichigo wilt ook, maar zit nog vast door de techniek. Door zijn hoge Reiatsu weet hij zich echter wel te bevrijden en rent naar het slagveld. Zonder na te denken vecht hij tegen de Hollow, waardoor Rukia erg gewond raakt. Om alles tot een goed eind te kunnen brengen, geeft Rukia haar kracht aan Ichigo. Haar bedoeling was echter om maar een klein deel te geven, maar per ongeluk kreeg Ichigo vrijwel al haar kracht. Hierdoor wordt hij ook een soort Shinigami en gaat hij samen met Rukia op jacht naar Hollows.
Een tijdje later, na een periode vol met kleine avontuurtjes, komen er twee gasten uit de Seireitei om Rukia op te halen. Rukia wilt dit liever niet, maar het zal wel moeten. Het is in de Seireitei namelijk een misdaad om je krachten aan iemand anders te geven. Ichigo probeert de twee gasten tegen te houden, maar wordt hardnekkig verslagen. Dit weerhoudt hem er echter niet van om Rukia alsnog te willen gaan bevrijden en gaat, met wat hulp van vrienden, naar de Seireitei. Al snel komen ze erachter dat Rukia de doodstraf krijgt en vallen binnen het beschermde gebied. Dit is al helemaal illegaal en dus worden ze achtervolgd door andere Shinigami’s. Het éne gevecht na het andere gevecht vindt er plaats en Ichigo en co. zijn vaak net wat sterker/slimmer dan de Captains van Seireitei. Er gebeurt echter iets wat zowel Ichigo, als de Captains niet zagen aankomen.
Wat dit is? Daar zal je zelf maar achter moeten komen door het spel te spelen. Mensen die de manga al hebben gelezen of de anime hebben bekeken, hebben vast al door dat dit de eerste ‘arc’ is. Het verhaal is hetzelfde, alleen met hier en daar enkele toevoegingen of aanpassingen. Niks mis mee, want dit verhaal is best te pruimen.
Bleach: The Blade of Fate is een Beat’em Up, wat dus betekent dat je veel één tegen één moet vechten. Eerst volg je een stukje verhaallijn, waarbij veel conversaties zijn, om vervolgens een potje te vechten. Heb je gewonnen? Dan volg je weer een stukje verhaallijn, om doodleuk weer een potje te gaan vechten. Een eenvoudige methode om een Story Mode te laten verlopen, maar vooral voor de fans is dit best leuk. Je begint overigens als Ichigo en zodra je zijn verhaal hebt uitgespeeld, krijg je de mogelijkheid om met een ander personage een verhaal te volgen. Regelmatig unlock je verschillende dingen, zodra je een verhaal hebt uitgespeeld en krijg je Kan. Kan is de munteenheid waarmee je verschillende dingen in Urahara Shop kan kopen (Spirit Cards, nieuwe kleuren pakjes, muziek, stemmen en artwork). Het meeste in de Urahara heb je kunnen kopen zodra je de Story Mode hebt uitgespeeld (23 ‘verhalen’), maar vooral de Spirit Cards zal je bij lange na niet allemaal kunnen kopen. Natuurlijk wil je echt alles weten te bemachtigen, dus zal je enkele verhalen opnieuw gaan spelen.
Dit is echter niet nodig, want er zijn meer modi naast de Story Mode en de normale modi, zoals Training Mode, Urahare Shop, Deck Construction, Gallery (waar je van de gekochte artwork en geluiden kan gaan genieten) en Options. Zo heb je ook de Arcade Mode, welk de welbekende Quick Game is. Geschikt voor als je even snel een potje wil vechten, maar je niet zelf wil bepalen tegen wie je vecht. Een soort Story Mode dus, alleen dan zonder verhaallijn. Ben je meer in voor een potje vechten tegen echte mensen? Start dan de Versus Mode! Hier kan je tegen vrienden spelen of tegen gamers online. Het mooie aan deze game is dat de multiplayer multicard is, maar ook singlecard! En singlecard is hetzelfde als multicard, waardoor je uit alle personages kan kiezen (wat bij bijvoorbeeld Mario Kart DS wel anders is). Het enige nadeel bij singlecard is echter dat het laden iets langer duurt. Verder kan je onder Versus Mode ook even snel tegen de computer vechten. Dit is steeds maar één enkele gevecht, maar kan je wel kiezen met wie en tegen wie je speelt. Kies uit de 28 beschikbare personages (de meeste moet je dus wel eerst nog unlocken) en beslis tegen hoeveel je wil vechten (er kunnen vier personages tegelijkertijd tegen elkaar vechten, zowel in teams als iedereen tegen elkaar).
In de Challenge Mode krijg je een aantal opdrachten te zien, die je moet uitvoeren. Dit zijn gewoon een aantal moves die je dan moet proberen. Het lijkt makkelijk, maar al snel kom je erachter dat het behoorlijk moeilijk is om bepaalde moves te maken. Wil je heer en meester worden in dit spel, dan is dit de perfecte training voor je. Zodra je de Story Mode hebt uitgespeeld, verschijnen er nog twee modi. Ik verklap niet wat voor modi, maar zeg wel dat het om uithoudingsvermogen en tijd gaat. Zeker de moeite waard om de Story Mode uit te spelen dus.
Maar hoe is de gameplay eigenlijk? Wordt de unieke functies van de DS, zoals het touch screen en de microfoon, gebruikt? Het antwoord is ‘nee’. Tenminste het touch screen kan je gebruiken voor twee dingen. Zo zal je er steeds twee kaarten op zien, die je kan gebruiken door erop te klikken. Deze kaarten, Spirit Cards, zorgen ervoor dat jij een positieve kracht krijgt (meer energie, meer kracht en dergelijke) of dat de tegenstanders iets negatiefs krijgen (minder energie, minder snel en meer van zulke stuff). Persoonlijk vond ik deze kaarten best nutteloos. Natuurlijk, het heeft effect, maar zonder de kaarten verliep het spel vrijwel hetzelfde. Daarom stelde ik ook in dat je iets anders op het onderste scherm ziet: de Special Attacks. Elk personage heeft een aantal Special Attacks en één of meerdere Super Attacks. Door er eentje aan te klikken, gebruik je hem. Je kan ze ook activeren door een knoppencombinatie te maken, maar via het touch screen is het makkelijker. Voor de gamers die de kaarten wel nuttig vinden, is dit scherm ook nog steeds nuttig. Je ziet namelijk linksboven alsnog de twee kaarten staan, met daaronder hoeveel kaarten er nog verder beschikbaar zijn. Het enige dat anders is aan dit scherm, is dus dat je de sterkere aanvallen erbij ziet staan en dat de kaarten ietsjes kleiner zijn afgebeeld.
De rest van de besturing is als volgt: lopen doe je met de D-pad, verdedigen met R, naar de achtergrond gaan met L en de Flash Step (een soort teleportatie) met B. Een zachte, middelmatige en harde klap uitdelen doe je respectievelijk met Y, X en A. Simpele controls dus, maar erg doeltreffend.
Je hebt dus Special Attacks die je kan gebruiken. Maar om deze te gebruiken, heb je energie nodig. Er is dan ook een energiebalk aanwezig, met daarop drie energieblokjes. Elk Special Attack heeft één energieblokje nodig. Zo wordt verholpen dat je non-stop Special Attacks uitvoert. ‘Dan zullen de Super Attacks zeker ook iets speciaals nodig hebben?’ hoor ik je nu denken. Dat klopt! Wanneer jij schade toebrengt of ontvangt, vult het Reiatsu balkje zich een beetje. Zodra deze vol is, komt er een ‘1’ naast te staan, en gaat ‘ie zich weer opnieuw vullen. Dit gebeurt tot de ‘3’. Als hij dus minimaal één keer vol is geweest, kan je een Super Attack gebruiken. Maar al snel zal je merken dat bij sommige personages de laatste Super Attack nog niet gebruikt kan worden. Dit is namelijk de Bankai (voor de leken onder ons: de werkelijke gedaante/kracht van het wapen dat je bij je draagt). Wanneer je je Bankai wil gebruiken, moet je Reiatsu balkje de volle drie keer gevuld zijn.
Toen ik het spel net had ontvangen en nog maar eventjes gespeeld had, twijfelde ik nog erg aan of het spel wel leuk genoeg was. Ik vond het zeker geen slecht spel, maar het leek een beetje oppervlakkig en dus matig. Maar hoe langer ik speelde en hoe verder ik vorderde, hoe leuker ik het begon te vinden. Het concept blijft gewoon erg simpel, maar het speelt lekker en wordt soms ook een beetje verslavend. Het helpt dan ook wel dat de graphics behoorlijk goed zijn en dat het geluid gewoon lekker klinkt (er is veel uit de anime gehaald). Jammer genoeg zijn alleen de Engelse stemmen beschikbaar en niet de superieure Japanse stemmen. Maar je kan niet alles hebben en de Engelse stemmen zijn ook nog best te doen.
Hoewel ik in het begin erg mijn twijfels had over deze game, kwam ik er al snel achter dat we te maken hebben met een redelijke topper. Het concept is simpel, maar het werkt allemaal erg lekker. Op dit moment is het de beste Beat’em Up voor de DS die hier in de winkels ligt en dus kan ik je hem zeker aanraden. Vooral de fans zullen ervan smullen, aangezien er veel bonusmateriaal is (bijvoorbeeld artwork) en zij het verhaal compleet kunnen volgen. Maar ook de gamers die de serie nooit hebben gevolgd, zullen dit een vermakelijke Beat’em Up vinden. Het zal dus zeker geen miskoop zijn.