Dragon Quest: The Chapters of the Chosen

Als je aan Square Enix denkt, denk je aan Final Fantasy. Het zal dan ook niemand verbazen als ik zeg dat dat Square Enix’ grootste en bekendste franchise is. Op de tweede plaats staat een franchise die veel mensen wat minder bekend in de oren zal klinken, namelijk Dragon Quest; een franchise die in Japan al sinds de NES een groot succes is. Europa werd echter pas fan bij het achtste deel, Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King voor de PlayStation 2. Square Enix weet ons gemis toch nog een beetje goed te maken door Dragon Quest IV, V en VI onder het stof vandaan te halen en deze trilogie op de Nintendo DS nieuw leven in te blazen. Met mijn schildje in de ene hand en mijn zwaardje in de andere ging ik het avontuur tegemoet in het eerste deel van deze trilogie.

Dragon Quest: The Chapters of the Chosen gaat over een held, ‘The Chosen’, die zoals zo’n beetje elke held in elke willekeurige RPG zijn veilige dorp verlaat en de wijde wereld in trekt om deze van het kwaad te verlossen. De verhaallijn die The Chapters of the Chosen volgt is echter een stuk minder cliché. Deze bestaat uit vijf verschillende chapters. De eerste vier chapters laten je in de huid kruipen en kennis maken met de voorgeschiedenis van de vier toekomstige medeavonturiers van ‘The Chosen’. Zo speel je in de eerste chapter Ragnar, een Koninklijke bewaker die de belangrijke taak heeft gekregen vermiste kinderen op te sporen en te bevrijden uit de handen van een kwaadaardige kidnapper. In een ander chapter sta je in de schoenen van Prinses Alena, die uit het paleis van haar vader ontsnapt om te bewijzen dat ze geen hulpeloos prinsesje, maar juist dapper en sterk is. In eerste instantie lijken deze vier verhaallijnen helemaal los van elkaar te staan. Pas in de vijfde chapter wordt het verband duidelijk en komt eindelijk de grote held zelf in beeld. Ik heb me tijdens het spelen regelmatig afgevraagd waarom de game uit losse chapters bestaat en ze niet gewoon voor een lineaire verhaallijn gekozen hebben. Achteraf kon ik de manier waarop het verhaal gepresenteerd werd wel waarderen, het is namelijk weer eens iets anders dan de gemiddelde RPG.

De gameplay is wel weer redelijk standaard. Je begint in een dorpje of kasteel, waar je met de bewoners gaat praten om informatie over je quest te verzamelen, om er vervolgens op uit te trekken. Dragon Quest: Chapters of the Chosen is een turn-based RPG. Zodra je je op de worldmap of in een dungeon bevind zul je dus vanuit het niets een gevecht in getrokken worden. Deze random gevechten zul je in The Chapters of the Chosen erg vaak tegen gaan komen en het is echt iets dat je moet liggen. Zelfs ik als diehard RPG fan irriteerde me er soms aan als ik na twee stappen al weer in een gevecht gezogen werd. Dat vele vechten heb je overigens wel nodig om voldoende te levelen, zodat je niet in de problemen komt bij eindbazen of in dungeons waar je niet even snel de mogelijkheid hebt een dorpje te bezoeken om te healen en te saven. In het dorpje kun je ook nieuwe items, armor en wapens kopen om je characters te verbeteren. Tijdens de gevechten kun je, naast een normale aanval, gebruik maken van verschillende magische vaardigheden die je gaandeweg leert.

De besturing van Dragon Quest: The Chapters of the Chosen is eenvoudig en effectief. Je voortbewegen gaat middels de D-pad, door op de X-button te drukken kom je in het menu terecht, selecteren of met characters praten doe je met de A-button en om menu’s of gesprekken te verlaten druk je simpelweg op de B-button. Ondanks dat de besturing gewoon goed werkt en lekker simpel is, vind ik het wel jammer dat deze RPG totaal geen gebruik maakt van de mogelijkheden van het touchscreen, daar ligt tenslotte voor een groot deel de kracht van de DS. Maar aan de andere kant, waarom zou je de besturing ingewikkelder gaan maken dan nodig is? Het is tenslotte een remake van een NES game, destijds hadden ze heel die poespas met touchscreens en stylussen ook niet.

Dragon Quest: The Chapters of the Chosen verscheen oorspronkelijk in 1990 onder de naam Dragon Quest IV op de Japanse NES. Omdat de 8-bit graphics van deze bijna twintig jaar oude RPG natuurlijk al jaren achterhaald zijn, is Dragon Quest: The Chapters of the Chosen in een compleet nieuw grafisch jasje gestoken. De blokkerige 2D werelden zijn vervangen door mooie gedetailleerde 3D omgevingen en de eenvoudig getekende characters hebben plaats moeten maken voor schattige kleurrijke personages. Kortom, het oogt allemaal lekker fris en past qua stijl helemaal bij de Nintendo DS. Op de sounds in The Chapters of the Chosen is ook weinig aan te merken. Lekker vrolijke deuntjes die tijdens gevechten net wat onheilspellender klinken. Typische RPG deuntjes die ideaal zijn als achtergrondmuziek tijdens je spannende tocht door dungeons en tempels.

Wat mij betreft is Dragon Quest: The Chapters of the Chosen, voor een remake van een NES game zeker geslaagd. Op veel vlakken een standaard RPG en de vele gevechten kunnen je na verloop van tijd gaan vervelen, maar dankzij zijn bijzondere verhaallijn weet deze turn-based RPG zich toch licht te onderscheiden van de rest. De besturing werkt lekker, de graphics zien er mooi en kleurrijk uit en de sounds sluiten perfect aan op de rest van de game. Ben je fan van de Dragon Quest franchise of vind je jezelf een echte RPG fan, dan is Dragon Quest: The Chapters of the Chosen zeker een leuke aanwinst. Ik beschouw mezelf als beide en heb me uitstekend vermaakt met deze game.

  • Graphics:
  • Gameplay:
  • Replay:
  • Sound:

68/100

Vijf chapters vol turn-based gevechten en kleurrijke omgevingen.