Vroeger was het één van de popualairste characters, maar de laatste jaren zijn er nauwelijks nog goede games met hem erin uitgekomen. Jawel, ik heb het hier over de blauwe egel Sonic the Hedgehog. Na een aantal matige games, gooit SEGA het over een andere boeg en komt het met Sonic Chronicles. Ze hebben hierbij hulp ingeroepen van BioWare en samen hebben ze er een RPG van gemaakt. Als dat maar goed gaat
Sonic the Hedgehog is een blauwe egel met rode schoenen, die ook nog eens supersnel is. In 1991 kwam de platformgame Sonic the Hedgehog uit op de SEGA Mega Drive. De hoofdrol was natuurlijk gegeven aan Sonic, die Alex Kidd moest vervangen als nieuwe SEGA mascotte en tegelijkertijd kon rivaliseren met de mascotte van Nintendo, Mario. De game werd al snel ontzettend populair en verkocht als een tiet. Er kwamen dus vervolgen uit en inmiddels zijn er al meer dan tweehonderd games geproduceerd van Sonic! Waar de serie in het begin nog alleen topgames afleverde, ging dan langzamerhand veranderen. De laatste jaren kregen we of gewoonweg slechte games of matige games. De enige echte Sonic games die een hoog cijfer waard waren, zijn de twee Sonic Rush games voor op de Nintendo DS. Deze twee games gaven ons weer hoop, maar niks was zeker. Binnenkort probeert SEGA het weer met een echte SEGA platformer: Sonic Unleashed voor de Wii, PlayStation 3 en Xbox 360. Maar in de tussentijd is er nog een Sonic game gemaakt. Deze is weer voor de Nintendo DS en heeft de naam Sonic Chronicles gekregen. ‘Weer een platformer’ denk je vast, maar nee! SEGA heeft samengewerkt met BioWare en samen hebben ze van Sonic Chronicles een RPG gemaakt. Een RPG met Sonic? Is het dan nog wel Sonic als het geen platformer meer is? Leent Sonic zich uberhaupt wel voor het RPG-genre?
BioWare werd in 1995 in Canada opgericht en scoorde meteen al hits met hun games. Tot vandaag hebben ze iets van veertien games gemaakt (denk aan bijvoorbeeld Neverwinter Nights, Star Wars: Knights of the Old Republic en Mass Effect) en zeker negentig procent ervan was een hit. Ze hebben dus talent en dan vooral in RPG’s. Het lijkt daarom ook een logische keuze van SEGA om juist BioWare te vragen voor deze nieuwe Sonic game. De vraag is echter hoe er van Sonic een RPG gemaakt moet worden.
Toen wij hoorden dat er een RPG kwam van Sonic, dachten we dat het nooit zou kunnen werken. Het idee is erg vet, maar we zagen Sonic nou niet echt in een Role Playing Game spelen. Na de eerste media werden we echter al benieuwd, het zag er namelijk best cool uit. Toch bleven we sceptisch. Dit bleef totdat de game bij mij in de bus viel en ik de game kon gaan testen. Momenteel weet ik al of al dat twijfel terecht was of niet. Jij, als lezer, zal dit pas aan het eind van dit artikel weten, tenzij je al gespiekt hebt. Lees dus snel door en kom te weten of de game een aanrader is.
Als Sonic en zijn vrienden Dr. Eggman weer eens verslagen hebben, lijkt het erop dat Dr. Eggman voor altijd is uitgeschakeld. Aangezien Dr. Eggman hun grootste vijand was, is er nu geen bedreiging meer en dus gaat Sonic op wereldreis om de actie op te zoeken. In de tussentijd heeft de rest ook wat te doen en zelfs Miles “Tails” Power leert het om onafhankelijk van anderen te zijn. Alles lijkt goed te gaan, totdat Sonic ineens bericht krijgt van Miles. Miles schrijft dat Sonic snel terug moet keren, aangezien Knuckles ontvoerd is. En niet alleen Knuckels is meegenomen, ook de Chaos Emeralds zijn gestolen. Hoge nood dus! Zodra Sonic terug is gekeerd, blijkt de hele omgeving veranderd te zijn. Niet qua uiterlijk, maar wel qua ‘karakter’. Overal lopen dieren en robots die iedereen aanvallen en blijkt er een groepering te zijn, genaamd The Marauders. The Marauders zijn zeer geheimzinnig, hebben beschikking tot vele wapens, hebben speciale krachten en zijn niet goedgezind. Er blijken echter nog meer verrassingen te zijn, waardoor Sonic en co weer een spannend avontuur beleven.
Wanneer je het spel begint, zal je al snel aangevallen worden door monsters. Deze monsters lopen gewoon rond en je kan ze dus ontwijken. Je zal ze echter niet altijd kunnen ontwijken, want dan red je het eind niet. Door het vechten tegen monsters word je sterker en kan je de vijanden later in het spel aan. Een typisch RPG-element dus. Het vechten zelf is op zich ook op een traditionele RPG manier. Wanneer jij een monster raakt, of andersom, dan kom je in een apart scherm. In dit scherm zie je jouw team en het team van de tegenstander staan. Zodra het jouw beurt is – het is turn-based – kan je voor elk van jouw teamlid een actie kiezen. Zo heb je Attack, Power Move, Defend, Item en Flee. Het spreekt allemaal voor zich, maar twee ervan zijn net wat specialer dan normaal.
Wanneer je genoeg ervaring hebt opgedaan om een Power Move te krijgen, kan je deze gebruiken. Het gebruiken is echter niet zo simpel als de Attack-functie, die automatisch gaat. Elk Power Move heeft namelijk een bepaalde werking die je moet nadoen. Denk hierbij aan de game Elite Beat Agents. In Elite Beat Agents moet je bijvoorbeeld op de maat van de muziek allerlei bewegende cirkels aanraken en meebewegen. Dit is hetzelfde principe als bij Sonic Chronicles. In totaal zijn er drie verschillende soorten bewegingen die je moet maken, welke per Power Move weer anders gebruikt worden. De Flee command is ook anders dan normaal. Als je ervoor kiest om weg te rennen, moet je dit ook werkelijk proberen te doen. Al je characters in je team staan op een rij en rennen weg. Maar op de weg naar de vrijheid staan dozen die je de weg versperren, liggen snelheidboosts en hangen ringen (de valuta in het Sonic universum). De bedoeling is dat je zo snel mogelijk aan het eind komt en dat de tegenstanders je niet inhalen. Dit doe je door zoveel mogelijk snelheidboosts mee te pakken en over de dozen te springen. Klinkt makkelijk, maar je moet het bij alle vier de characters tegelijkertijd doen. Zo komt het voor dat je twee characters moet laten springen om vervolgens meteen weer drie te laten springen. In het begin lukt het nog wel, maar later in het spel is één enkel foutje vaak al genoeg om te falen. De tegenstanders kunnen ook vluchten tijdens het vechten en dan gebeurt er precies hetzelfde als wanneer jij het doet. Het enige verschil is dat jij nu snel genoeg moet zijn om de anderen in te halen.
Naast het vechten loop je door het landschap van bekende gebieden. Je kan duidelijk zien dat BioWare moeite heeft gestoken in de game, want naast dat alles er mooi uitziet, hebben ze er ook wat lichte kenmerken van de Sonic-gameplay in verwerkt. Zo zal je in het landschap regelmatig puzzeltjes moeten oplossen door op platformen te springen en de unieke vaardigheden van je characters te gebruiken. Zo kunnen Sonic en Amy grote snelheden behalen voor een grote sprong of looping, kunnen Amy en Knuckles obstakels breken met brute kracht, vliegen Knuckles en Miles korte stukjes door de lucht om op bepaalde platformen te kunnen komen, etc. Het is niet zoals de traditionele Sonic-gameplay, maar het doet je er wel aan denken. Een leuke, maar ook zeker een goede feature in de game.
Tot slot hebben we ook nog de Chao Garden. Chao’s zijn kleine wezentjes, met magische krachten. Je vindt door het hele spel heen Chao Eggs. Zodra je er één oppakt, zal deze na een aantal stappen open breken. Je krijgt dan een nieuwe Chao in je Chao Garden. Een uitgekomen Chao kan je aan een character linken, zodat de desbetreffende character kan profiteren van de Chao’s magie. Zo zal je onder andere elke ronde wat genezen, extra schade doen en goed tegen vuuraanvallen kunnen. Elke Chao heeft ook een level en kan maximaal tot level drie groeien. Om ze te laten groeien moet je ze ruilen met drie verschillende vrienden. Zo zit er toch nog een multiplayer in, ook al stelt het weinig voor. Het kan handig zijn voor in gevechten en het is gewoon verslavend om alle Chao’s proberen te verzamelen en ze goed te kunnen trainen.
BioWare en SEGA hebben meer dan goed werk geleverd met Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood. Het ziet er erg goed uit, heeft een leuk verhaal met een aantal plotwendingen, bevat een traditionele RPG-gameplay met unieke toevoegingen en speelt gewoon heerlijk. Van mij mogen SEGA en BioWare vaker de handen ineen slaan en bijvoorbeeld Sonic Chronicles 2 maken.
- Graphics:
- Gameplay:
- Replay:
- Sound:
83/100
BioWare en SEGA hebben meer dan goed werk geleverd met Sonic Chronicles: The Dark Brotherhood.