De TrackMania games staan standaard garant voor de nodige arcade fun, maar hoe moest men verder gaan met deze succesvolle franchise? Er bleek slechts één optie: TrackMania goes portable!
Een even zo uitstekende als logische keuze, mijns inziens. Sommigen hadden wellicht eerder een console-versie verwacht, maar de mannen van het Franse Nadeo houden wel van een beetje uitdaging. En daar komt het proppen van verslavende over-the-top gameplay op een DS-cartridge dan ook op neer. Helaas werd ons al in een vroegtijdig stadium verteld dat de beperkte DS-capaciteiten ten koste zouden gaan van TrackMania’s stokpaardje: de online community. Voor menig gamer was dit een aardige teleurstelling, maar hoezeer ik dat ook begrijp, wil ik voorstellen om eens verder te kijken. TrackMania DS heeft namelijk geen online gameplay nodig.
TrackMania DS borduurt voort op de eerdere PC games, met als gevolg dat we geen revolutionaire nieuwigheden hoeven te verwachten. TrackMania is eigenlijk sowieso al een evolutionaire franchise, waarbij ontwikkelaar Nadeo meester is in het perfectioneren van gameplay die al perfect leek. TrackMania DS past perfect binnen dat kader. Niet omdat het online mogelijkheden biedt en ook niet omdat je schier oneindig veel tracks kan opslaan. Waarom dan wel? Omdat het simpelweg TrackMania betreft op zakformaat; niets meer en niets minder. Dit lijkt waarschijnlijk voor de hand te liggen, maar dat doet het zeker niet. Want hoe vaak zijn dergelijke projecten in de soep gelopen in het verleden? Persoonlijk vind ik het erg knap dat het TrackMania gevoel is behouden ondanks de relatief beperkte middelen die beschikbaar zijn op de Nintendo DS. Zo loopt de game met zijn 60 frames per seconde ontzettend soepel en zijn uiteraard alle lijpe loopings weer van de partij. Een kritische noot is er echter wel te melden betreffende bugs. Doorgaans heb je er geen last van, maar hier en daar zijn er banen die extreem gevoelig zijn voor glitches. Wees dus niet verbaasd wanneer je eens door de grond zakt: dit is slechts realiteit in TrackMania DS.
Even een flashback voor hen die niet zo bekend zijn met de serie: TrackMania kent zijn roots op de pc, waar het vier jaar geleden debuteerde. Normaal gesproken zijn het de race sims die op de pc de klok slaan, maar daar bracht TrackMania verandering in. De game oogde kindvriendelijk en vooral eenvoudig, mede door het gebrek aan een schademodel. De realiteit was echter dat het om verslavende arcade racing ging dat zijn weerga niet kende, niet in de laatste plaats vanwege de vaak bizarre circuits. De populariteit rees vervolgens de pan uit dankzij enkele gratis downloadbare versies, waardoor de serie inmiddels mag genieten van een enorme fanbase.
Met TrackMania DS hoopt Nadeo mee te kunnen liften op het gigantische succes van de Nintendo DS. Miljoenen mensen wereldwijd lopen rond met één van de drie DS-varianten, waarvan een aanzienlijk deel nooit gehoord zal hebben van TrackMania. Een hoop potentiële klanten dus, wat het des te aantrekkelijker maakt om een goede game neer te zetten op de DS. Een prima ontwikkeling, daar de Nintendo DS vooralsnog niet overloopt van goede racegames.
Bij het opstarten van de game treffen we drie hoofdmodi aan: Race, Platform en Puzzle.Raceis pretty straight-forward; althans, volgens TrackMania begrippen. Want waar je real-life tegenstanders verwacht, race je in deze game tegen ghosts. TrackMania draait namelijk puur om skills en die kun je het best etaleren in de vorm van time-trials. Zodoende kies je of je racet tegen de bronzen, zilveren of gouden ghost, en mocht je het willen kun je ook tegen alle drie tegelijk racen.
Uit de vele soorten omgevingen die we kennen uit eerdere tradities zijn Stadium (waarin je racet met formule 1-achtige auto’s), Desert en Rally overgeheveld naar de DS. Mooi is om te zien hoe verschillend de typen auto’s zich laten besturen. Voor elke soort omgeving is er één auto, geheel volgens het arcade principe van “kies een kleur en gassen maar”. Zo glijden de formule 1 auto’s superhard over het asfalt, waar je je tijdens het rally-racen juist goed bewust moet zijn van het soort ondergrond waarop je rijdt. Rally-auto’s vereisen dan ook slechts kleine zijwaartse tikjes om op topsnelheid te blijven, want voor je het weet sta je ongewenst horizontaal de weg te blokkeren. Het is de kunst deze manoeuvre slechts daar toe te passen waar dat het effectiefst is; voer voor de echte perfectionist dus! Ook de robuuste desert-voertuigen laten zich kenmerkend besturen, voortdurend aantonend dat geen enkele hobbel een match is voor deze monsters.
Het spel bevat in totaal negentig tracks, verdeeld over drie omgevingen en vijf moeilijkheidsgraden; vrij degelijk. Het leuke is dat je de tracks vrijspeelt per niveau, waardoor je aangespoord wordt om alle typen races te doen. Dit komt de spelervaring ten goede, want er is geen type race dat onder doet voor een ander.
Het bovenstaande is het hart van TrackMania, de bron der arcade raceverslavingen. Maar hoewel het nog altijd een kick geeft om overal gouden medailles te scoren – al dan niet met een groene omranding voor teh pwnage snelheidsduivels – is er zowaar een modus die dit alles kan overtreffen, te weten Platform. Platformen in een racegame; what the hell? Nu klinkt dit niet eens zo verrassend als je weet dat de wereld van TrackMania gekenmerkt wordt door random gaten in de grond, duizelingwekkende loopings, open bruggen en talloze andere onconventionele obstakels, maar dan nog…
Een nadere blik leert ons al gauw dat het platformwerk nogal letterlijk genomen dient te worden. De ene na de andere lange hindernisbaan wordt ons voorgeschoteld met slechts één opdracht: voltooi de baan met zo weinig mogelijk retries (het continueren vanaf de laatste checkpoint). Makkelijker gezegd dan gedaan, want vanaf het laagste niveau worden we al enorm op de proef gesteld. De basis van deze mode is min of meertrial and error, gelukkig op een niet-frustrerende manier. Een gouden medaille behaal je slechts door een foutloze run te maken en ook al heb je de baan meerdere keren uitgereden en weet je precies waar de nasty punten zitten van een track, dan nog zul je jezelf meer dan eens van de baan gecrasht aantreffen. Met veel plezier en een grote smile faal ik tijdens het platformen en ik denk dat velen met mij mee zullen smilen. Een geweldige mode, maar for bikkels only!
De Puzzle mode is de derde van het stel en daar is eigenlijk direct alles mee gezegd: het valt stiekem een beetje buiten de boot. Het idee erachter is nog wel leuk. Je krijgt namelijk een aantal bouwblokken ter beschikking waarmee je de weg naar de finish moet zien te construeren. Maar dit is niet de enige vereiste, na het bouwen moet je ook nog de beste tijd zien te kloppen. Dit opdat je het beste uit jezelf haalt tijdens het bouwen. Nogmaals, een leuk plan op papier en absoluut een ideale opstap als je nog niet uit de voeten denkt te kunnen met de uitgebreide Editor, maar wij kloten toch liever aan met het echte werk.
Jawel, ook de befaamde TrackMania Editor feature debuteert op de Nintendo DS. Geen online toepassingen integreren in de game is één ding, maar Editor zal altijd onlosmakelijk aan TrackMania verbonden zijn als Hot Wings aan KFC. Ook draagbaar doet het z’n ding meer dan uitstekend. Je begint met slechts een aantal standaard bouwstenen, waarmee je overigens al behoorlijk leuke dingen kunt doen. Maar hoe verder je in het spel komt, hoe meer geld je verdient en hoe meer blokken je kunt kopen in de shop. Er zijn maarliefst zestig savefiles om zelfgecreëerde banen in op te slaan, dus laat je fantasie de vrije loop.
Editor is een oerdegelijke mode waar verdomd weinig op aan te merken is. Het enige minpuntje is dan toch dat we onze creaties niet via online wegen kunnen delen met de buitenwereld. Vooral omdat de TrackMania community bijzonder toffe creaties uit de hoge hoed kan toveren en we daar op de PC doorgaans flink van kunnen genieten. Mijn verwachting is nu toch dat lang niet alles uit deze mode gehaald zal worden om die reden. Dan zitten er in de multiplayer naar alle waarschijnlijkheid meer mogelijkheden. Een Hotseat optie is aanwezig, evenals multi- én single-card multiplayer. Kortom, TrackMania DS is altijd in multiplayer speelbaar, en daar kunnen andere developers nog van leren.
TrackMania DS bevat logischerwijs niet alle features en opties die de PC-versies zo vet maken, maar des te knapper is het dat de game eigenlijk moeiteloos overeind blijft. Zelfs zonder alle franjes biedt de game een verslavende ervaring zoals je die van de serie mag verwachten. TrackMania op zakformaat: zelfs met z’n glitches de beste arcade racer op de Nintendo DS.