| Developer: | Backbone Entertainment |
| Publisher: | THQ |
| Genre: | Turn-Based Strategy |
| Release: | 10/11/2006 |
| Online: | Nee |
| Spelers: | 4 |
Het heeft een tijdje geduurd, maar hij ligt nu dan ook eindelijk in de winkels: Age of Empires voor de Nintendo DS. Wat heeft Majesco van deze game weten te brouwen?
De Nintendo DS krijgt (gelukkig?) minder overgezette games dan de Game Boy Advance. Na Super Mario 64 DS en Ridge Racer DS houdt het rijtje noemenswaardige ports toch echt op. Gelukkig is het porten nog niet helemaal opgegeven; zo wordt bijvoorbeeld Age of Empires II opnieuw uitgebracht op de Nintendo DS. Een echte port van de originele Microsoft game uit 1999 is dit echter niet te noemen. Waar Age of Empires II: The Age of Kings op de PC nog een realtime strategie topper was, is de Nintendo DS versie door Majesco omgetoverd tot een turn-based wannabe. We doken samen met enkele bekende historische figuren op digitale wijze de geschiedenis in om te kijken of Age of Empires II, met de nodige aanpassingen, de tand des tijds heeft doorstaan.
Je zal ongetwijfeld wel eens gehoord hebben van Jeanne d’Arc of Genghis Khan, maar de hele geschiedenis achter deze figuren opdreunen zal waarschijnlijk wat lastiger gaan. In de campaign van deze game volg je een aantal belangrijke gebeurtenissen uit het leven van bijvoorbeeld deze Jeanne d’Arc of Genghis Khan. Naast deze twee historische figuren komen in Age of Empires II ook nog Minamoto Yoshitsune, Saladin en Richard the Lionheart aan bod. Zoals te verwachten zal de campaign mode niet echt heel veel waarde hebben voor je toetsen van geschiedenis, maar je krijgt wel een aardig beeld over deze bekende en onbekende figuren. Naast wat geklets tussen de hoofdpersonages draait de campaign natuurlijk vooral om de veldslagen die je uit moet voeren. Behalve de vijand verslaan is het soms ook de bedoeling om bepaalde dorpen te veroveren of speciale artefacten op te sporen. In de tutorial, die draait om het verhaal van Jeanne d’Arc, wordt het spel aardig uitgelegd. Zo zit je niet met een mond vol tanden en een geschiedenis die jij moet gaan bepalen. Naast de campaign kan je ook zelf een veldslag in elkaar zetten om gewoon even een lekker potje Age of Empires te kunnen spelen. Ook een multiplayer mode, te spelen met maximaal 4 vrienden of vijanden, is aanwezig.
Zoals gezegd verschilt Age of Empires II: The Age of Kings op de Nintendo DS nogal van zijn oudere broer op de PC. Net zoals bij de meeste turn-based games krijgt elke partij om de beurt de kans om poppetjes te bouwen, te verplaatsen en aan te laten vallen. Ga op verkenning, sticht nieuwe dorpen (of verover ze simpelweg) en hak je vijand in de pan. Om nieuwe gebouwen of poppetjes te maken moet je beschikken over het nodige voedsel en goud. Deze krijg je door goudmijnen en molens met boerderijen te bouwen op plaatsen waar dit mogelijk is. Door onderzoek te doen reduceer je je kosten en krijg je sterkere troepen of een hogere opbrengst uit je mijnen en boerderijen. Als je flink wat onderzoek hebt gedaan kan je uiteindelijk naar een nieuwe eeuw waardoor je nóg betere gebouwen en poppetjes kan bouwen. Als je de vijand aan wilt vallen dien je jouw poppetje naast die van de vijand te zetten om ze vervolgens het commando tot aanvallen te geven. Hierna volgt een korte animatie waarin je kan zien hoe de slachtpartij verloopt. Voor poppetjes als boogschutters gelden andere regels; zij mogen door hun boog wat verder van de vijand af staan. Maak je niet druk, alles wijst zich vanzelf. Doordat niet elke partij tegelijk aanvalt draait de Nintendo DS versie van Age of Empires II veel meer om strategie. Op de PC ging het vooral om directie actie en snelheid; op de Nintendo DS kan je gerust de tijd nemen. Zie het als een hele uitgebreide vorm van het alloude schaken.
Wat de Nintendo DS versie nog het meeste verbindt met de oude PC versie van The Age of Kings zijn misschien wel de graphics en de geluiden. De Nintendo DS heeft de PC game uit 1999 nog niet overtroffen, maar bekenden met het spel zullen de gebouwtjes en poppetjes en de bijbehorende geluidjes ongetwijfeld herkennen. Ook loopt het origineel een stuk soepeler. Het sturen van je manschappen en scrollen over de landkaart gaat prima met het touch screen, maar het haalt het niet bij de muis uit het origineel. Toch mogen we niet klagen, want ‘sturen’ met de D-pad is simpelweg niet te doen. En ook al zijn je poppetjes en de menuutjes vrij klein, het werkt allemaal prima met de stylus. Mensen die Advance Wars: Dual Strike hebben gespeeld zullen dit ongetwijfeld herkennen.
We moeten eerlijk zijn: ondanks het feit dat Age of Empires II: The Age of Kings niet veel gemeen heeft met zijn oudere broer is het toch een fijne game. De turn-based variant werkt goed samen met het touch screen van de Nintendo DS en zorgt voor een totaal nieuwe game. De campaign van het spel weet je een tijdje zoet te houden en als je die historische slagen zat bent kan je tot in de eeuwigheid zelf gevechten samenstellen. Age of Empires II: The Age of Kings mag dan totaal veranderd zijn; de veranderingen mogen er best wezen.
Conclusion
Ondanks het feit dat Age of Empires II: The Age of Kings niet veel gemeen heeft met zijn oudere broer, is het absoluut een fijne game.
Graphics: 70
Gameplay: 78
Replay: 75
Sounds: 68
Eindcijfer: 74