Toen ik onlangs mijn brievenbus opende om de gebruikelijke reclamefolders weg te werken, trof ik een envelop in de vorm van een Nintendo DS spel aan. Dit gebeurt wel vaker, maar verrassend genoeg wist ik er ditmaal niets van af. Vast en zeker een fijne “die kan Maarten mooi doen”-game. Terwijl ik met de post de trap op liep naar mijn studentenappartementje, opende ik nieuwsgierig de envelop. Een animé-achtige fighter kwam tevoorschijn en ik besloot met die game mijn brakke ochtend te doden. Achteraf had ik beter de keuken kunnen boenen…
De Guilty Gear serie is een reeks vechtspellen van ontwikkelaar Arc System Works. Het eerste deel van de serie verscheen op de PlayStation en Sega Saturn, maar de vele vervolgen zijn inmiddels verschenen op talloze consoles en handhelds. De serie kenmerkt zich als een futuristische fighter voor twee spelers, die wordt neergezet in een animé-achtige stijl met prachtig getekende sprites (computerterm voor de 2D plaatjes van de characters en dergelijke). Normaliter doet de gameplay een beetje denken aan de andere klassieke fighters als Mortal Kombat en Street Fighter. Guilty Gear: Dust Strikers breekt echter enkele van die klassieke regels en past zich aan aan Nintendo’s handheld. Het resultaat is een game die enorm afsteekt tegen de rest van de serie. En dat is jammer!
Als je nog nooit van de serie hebt gehoord en Guilty Gear: Dust Strikers in je Nintendo DS steekt, lijkt het alsof het een spel is van een oude, vergeten animé-serie. Het verhaal blijft echter onduidelijk en in dit spel zul je, onder andere om die reden, niet snel een band met één van de personages opbouwen. En dat nog wel ondanks het feit dat Dust Strikers een heuse Story Mode bevat. Deze modus is echter niet meer dan een reeks gevechten onderbroken door nietszeggende stukjes tekst. “Hey, je staat in mijn weg… Vechten?” “Ja natuurlijk, ik hak je tot moes.” “Oh, dan doe ik ook mee.” “En ik ook, want ik heb een vet wapen.”
Naast de Story Mode kan je ook normaal knokken in de Arcade Mode. Kies één van de 21 speelbare personages en je krijgt een aardige reeks gevechten voor je kiezen; ditmaal gelukkig zonder zinloos verhaal. In tegenstelling tot de rest van de games uit de serie speel je in Guilty Gear: Dust Strikers niet alleen met twee, maar ook vaak met vier personages in een arena. Het spel verandert daardoor vrij snel van een Mortal Kombat look-a-like in een chaotische, Super Smash Bros.-achtige fighter. Ook het gebruik van voorwerpen en het levelontwerp dragen hier aan bij. De arena’s waren vroeger namelijk nog vlak, maar nu zijn er 3 verdiepingen voor de statische achtergronden geplakt. De verdiepingen variëren door middel van openingen op bepaalde plekken, maar ondanks dat lijken alle levels op elkaar. Goedkoop is de enige juiste term die hier op zijn plaats is.
Nou zouden we Arc System Works het ontbreken van een duidelijk verhaal en de simpele levelopbouw nog kunnen vergeven als het spel lekker wegspeelde en zorgde voor een fijne knokervaring. Helaas heeft men ook die eigenschappen laten varen, want Guilty Gear: Dust Strikers speelt houterig en is té chaotisch. Wanneer je bijvoorbeeld springt met je character, kan je niet meer bewegen in de lucht. Een aanval tijdens je sprong ontwijken is er daardoor dus niet bij. Ook hebben alle characters zodanig veel aanvallen dat een vlug potje knokken uitmondt in een chaotisch buttonbash festijn.
Behalve de Arcade Mode en Story Mode bevat Dust Strikers ook nog een multiplayer mode. Helaas is het spel niet leuk genoeg om te spelen tegen je kameraden. Dan kan je beter een potje real-life gaan stoeien. En om de andere extra’s hoef je het spel ook niet te halen. Je kan bijvoorbeeld je eigen Robo-Ky bouwen (een watte?), maar daarvoor moet je eerst robotonderdelen verdienen met het spelen van één van de zeven mini-games… die maar leuk zijn voor één keertje.
Je hebt het al wel door; de kenmerken van de Guilty Gear reeks zijn niet terug te vinden in Dust Strikers. Hetzelfde geldt ook voor de graphics, want de sprites zijn minder vloeiend en verkleind ten koste van de extra spelers in beeld. Nog steeds zien alle characters er wel fijn uit, maar de echte Guilty Gear stijl is ver te zoeken. En dan hebben we nog de muziek; die deed ons denken aan een aantal afgekeurde F-Zero deuntjes. Meng het geheel met wat eentonig gekreun en je hebt een spel waarvoor je het geluid niet al te hard aan moet zetten. Au!
Het is jammer om te zeggen, maar Guilty Gear: Dust Strikers is een spel dat je beter kan laten liggen. Misschien dat de weinige die-hard fans van de serie het spel kunnen waarderen; wij vonden het nauwelijks wat aan. De termen ‘chaotisch’ en ‘goedkoop’ kwamen als eerste op en gingen niet meer weg. Volgende keer maar weer de oude formule toepassen?
- Graphics:
- Gameplay:
- Replay:
- Sound:
50/100
Helaas Arc System Works, jullie Nintendo DS deel van de Guilty Gear serie is prut.